RegułyChaosu

Wiele lat temu, kiedy miałem rozpocząć studia, uczestniczyłem w wykładzie inauguracyjnym w temacie paradoksów rozwoju technologii, szczególnie ujawniających się cyklicznością zachodzących zmian. Wykładowca utrzymywał, że proces rozwoju technologii nie jest procesem liniowym – meandruje, gdyż ludzie budują zrozumienie metodą prób i błędów. Wykładowca twierdził, że – jako ludzie – jesteśmy całkiem nieźli w próbkowaniu, jednak umyka nam systematycznie zrozumienie cechy tego procesu, która czyni go wrażliwym.

Jakiś czas temu donosiłem o doświadczeniach zakupowych w sklepach internetowych, których oferta dostępna jest w Polsce. Ponieważ czasami „wracam do korzeni” i konstruktorsko bawię się elektroniką, kupuję w sklepach oferujących elementy i moduły elektroniczne.

W jednym z moich ostatnich projektów pracowałem nad wstępnym studium wykonalności dla świadczenia usług wspólnych w sferze działalności IT dla spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej. Czy konsolidacja i centralizacja działalności IT dla kilku spółek ma szanse przynieść realne korzyści?

Od kilku miesięcy krążą po Internecie grafiki prezentujące oszczędności wynikające z przeniesienia systemów „do chmury”. Szczególnie LinkedIn obfituje w takie rewelacje, a wizualizacje przedstawiają się cudnie, prawda? Próbowałem się dowiedzieć od publikujących, na czym budują ten optymistyczny obraz świata, ale – poza zdawkowymi, ogólnikowymi odpowiedziami – żadnych konkretów nie uzyskałem. Spróbowałem więc podsumować to, co dotychczas wiem.

W ramach prac dla mojego aktualnego klienta „zderzyłem się” z ciekawym tematem, który objawił się koniecznością napisania umowy SLA dla usługi dostępu do środowiska testowego systemu informatycznego. Jak to zwykle bywa, objawy to jedno, a rzeczywiste zagadnienie do rozwiązania – zupełnie inna sprawa.

Od pewnego czasu nawet w tzw. mainstreamowych publikacjach na temat IT pojawiają się wypowiedzi sugerujące, że czasy opłacalności budowy systemów na miarę minęły bezpowrotnie. Dzisiaj to wykorzystanie istniejących rozwiązań tworzy przewagę konkurencyjną, nie zaś budowa „doskonale dopasowanych do potrzeb” systemów. Kilka lat temu krytyczna publikacja “IT Doesn’t Matter” (Nicholas G. Carr) wzbudziła „święte oburzenie” i wywołała długą dyskusję. Po kilku latach wygląda jednak na to, że miał on rację.

Seria projektów, w jakich brałem udział przez ostatnie dwa lata, stanowi dowód takiej tezy. A jeśli nie dowód, to jest przynajmniej bardzo zasadnym powodem dla głębokiej refleksji na temat pomiaru finansowych aspektów realizacji projektów informatycznych.

W ubiegłym tygodniu świat obiegły dwie wieści: Google wycofuje się z programu Glass, a Microsoft ogłasza HoloLens. Pod względem marketingowo-pijarowym, punkt dla Microsoft, ale nie o tym chciałem. Coraz więcej wysiłku dużych firm pochłaniają projekty badawcze zmieniające podstawowy paradygmat współpracy człowieka z komputerem (HCI, Human-Computer Interaction). Pytanie brzmi więc, nie czy zmienimy ten tryb, ale kiedy i z jak głęboką ingerencją w struktury białkowe.